Yani, sonunda Linux’u kurdunuz ve onu temel işletim sisteminiz yapmaya hazırsınız (ya da en azından değerli bir yedek olup olmadığını öğrenmek için onu keşfetmeye). İşletim sistemini başlangıçtan itibaren kullanmanın oldukça kolay olduğunu görebilirsiniz. Seçtiğiniz masaüstü ortamına bağlı olarak (GNOME, Plasma, Budgie, Pantheon, Cinnamon, vb. gibi), muhtemelen mevcut bilgi işlem platformunuzda alışkın olduğunuz tüm parçalara sahiptir.
Ayrıca: Her yeni kullanıcının öğrenmesi gereken ilk 5 Linux komutu
Peki, Linux ile ilk kurulum sonrası atmanız gereken adımlar nelerdir? Çok fazla dalmadan önce uyguladığım bir kontrol listem var. Bu liste Linux’u halihazırda olduğundan daha kolay kullanmanızı sağlamalı. Siz de bunu takip etmenizi öneririm.
1. Sistemi güncelleyin
Çoğu zaman, güncellemeler kurulumdan sonra kullanılabilir olur. Bu her zaman yaptığım ilk şeydir. Yüklenecek yeni bir çekirdek, güvenlik yamaları veya yazılım güncellemeleri olabilir. Bunu düzenli bir görev olarak düşünmelisiniz. (Bunu her gün yapıyorum!) Masaüstü otomatik olarak güncellemeleri yüklemem için beni uyarmazsa, GUI uygulama mağazasını açarım veya komut satırından yaparım. Bu görevi nasıl gerçekleştirirseniz gerçekleştirin, yapılacaklar listenizin en üstüne koyun, böylece işletim sistemini yükledikten sonra her zaman yaptığınız ilk şey bu olur.
2. İhtiyacınız olan uygulamaları yükleyin
Elbette, bu kendini açıklıyor, ancak kullandığınız uygulamaları takip etmek için profesyonel ipucum şu: Google Maintain kullanıyorum, böylece listeme her zaman erişebiliyorum. Kullandığım tüm uygulamaları hatırlamaya çalışarak zaman harcamak istemiyorum, sonradan birini unuttuğumu fark ediyorum. Elbette, kurulumları kolay, ancak bu listeyi hazır bulundurmak her zaman iyidir.
Ayrıca: Her gün kullandığım 10 Linux klavye kısayolu
Daha da iyisi, uygulamalarınızı komut satırı üzerinden yüklerseniz, Google Maintain’te gerekli komutların bir listesini oluşturabilir ve sonra bunları kopyalayıp yapıştırabilirsiniz. Örneğin, standart depodan aldığınız tüm uygulamaları yüklemek için tek bir komutunuz olabilir, şöyle:
sudo apt-get set up gimp libreoffice chromium geary virtualbox mattermost audacity vlc -y
Daha sonra ihtiyacınız olan tüm snap paketlerini yüklemek için şu şekilde bir komut yazabilirsiniz:
Aynı şeyi Flatpak uygulamalarıyla da yapabilirsiniz. bırakmayın, pacman, zypper, vesaire.
3. Sürücüleri kalıcı olarak monte edin
Kullandığım her masaüstü bilgisayarda, makineye her zaman birden fazla harici sürücü takılır. Bu sürücülerin bazıları haricidir ve bazıları da kasanın içine eklenir. Bu sürücülerin nerede olduğu önemli değildir; önemli olan onlara her zaman erişebilmemdir. Bu, seçtiğiniz dağıtıma bağlı olarak biraz zor olabilir, ancak GNOME veya Plasma kullanıyorsanız, bunu bir GUI ile halledebilirsiniz.
Ayrıca: Linux historical past komutu nasıl kullanılır – ve sizin için neler yapabilir
4. Bir dock takın
Seçtiğim masaüstü ortamı (GNOME gibi) bir dock içermiyorsa, bir tane kurarım. Görünüm ve his üzerinde daha iyi kontrole sahip olduğum için standart bir masaüstü paneline göre dock’u tercih ederim. GNOME için, şunu kurabilirsiniz: Dash To Dock uzantısıharika çalışıyor. Ayrıca Plank, Cairo Dock, Latte veya KSmoothDock’u da kurabilirsiniz.
Kişisel favorim Cairo çünkü yapılandırma için çok sayıda seçeneği var. Bu dock’ların çoğu, hangi dağıtımı seçtiğinize bakılmaksızın kullanılabilir. Ancak, bazı dağıtımların (elementaryOS gibi) zaten bir dock içerdiğini ve bunu iki katına çıkarmak istemeyebileceğinizi unutmayın.
5. Medya kodeklerini yükleyin
Dağıtımınıza ve ihtiyaç duyduğunuz kodeklere bağlı olarak bu biraz zorlayıcı olabilir. Bunları yüklemezseniz (veya dağıtımınız sizin için yüklemezse), istediğiniz medyayı oynatamayabilirsiniz. Ubuntu’da (ve Ubuntu tabanlı dağıtımlarda), basitçe şunları yükleyebilirsiniz: ubuntu-kısıtlı-ekstralar paket (Multiverse deposundan). Fedora tabanlı dağıtımlarda, kodekler RPMfusion deposunda bulunur.
Ayrıca: Linux için en iyi 5 açık kaynaklı e-posta istemcisi (ve Geary’nin benim için neden vazgeçilmez olduğu)
6. Evrensel paket yöneticilerini etkinleştirin
Bu benim için bir diğer olmazsa olmaz. Hem Snap hem de Flatpak’ten bağımlı olduğum uygulamalar var, bu yüzden dağıtımımda her iki evrensel paket yöneticisinin de yüklü olduğundan emin oluyorum. Her dağıtım Flatpak’i kullanabilir, ancak hepsi Snap’i desteklemez. Dağıtım seçimimdeki karar verme faktörlerimden biri de her ikisini de destekleyip desteklemediğidir. Snap’i içeren ancak Flatpak’i içermeyen bir dağıtım kullanıyorsanız Flatpak’i şu komutla yükleyebilirsiniz:
sudo apt-get set up flatpak -y
Snap için komut şu şekilde olacaktır:
sudo apt-get set up snapd -y
7. Bir yedekleme ayarlayın
Sonra, her zaman belirli sürücülerin yedeğini ayarlarım. Hangi yedeklemeyi kullandığınız önemli değildir (örneğin Deja Dup, rsync, Pika Backup, vb.), sadece bunu gerçekleştirmeniz önemlidir. Genellikle yalnızca belirli dizinleri yedeklerim (örneğin Paperwork ve/veya Public), çünkü yedeklenmesi gereken yangınları/dizinleri orada saklarım.
Ayrıca: Linux masaüstü için en iyi 5 kullanıcı dostu GUI yedekleme aracım
8. Bir ağ paylaşımı oluşturun
Ağımdaki tüm makinelerden dosyalara eriştiğim için masaüstümde ~/Public dizinini paylaşıyorum. Tercih ettiğiniz dağıtıma bağlı olarak, bu dizine sağ tıklayıp onu Ağ Paylaşımı veya Özellikler’den paylaşmak kadar basit olabilir (farklı GUI’lerden nasıl yapılacağı burada). Dağıtımınız böyle bir özellik içermiyorsa, Samba’yı komut satırından ayarlamanız gerekir. Ayrıca bu dizine konuk erişimi de ayarlayabilirsiniz.
Ayrıca: Daha iyi grup yönetimi için 5 Linux komutu (ve bunların nasıl kullanılacağı)
Her iki durumda da, kimliği doğrulanmış kullanıcılar veya misafirler için ağınıza bir dizin paylaşmanız gerekiyorsa, Samba doğru yoldur. Masaüstünüzün dosya yöneticisinin paylaşım oluşturma yeteneğini içermediğini görürseniz, kullanılabilir bir uzantı olup olmadığını kontrol ettiğinizden emin olun. Örneğin, GNOME Dosyaları dosya yöneticisi (diğer adıyla “Nautilus”) nautilus-share uzantısına sahiptir ve bunu şu şekilde yükleyebilirsiniz:
sudo apt-get set up nautilus-share -y
9. Kilitleyin
Bazı Linux dağıtımları güvenlik duvarı devre dışı olarak gelir. Ben her zaman hemen etkinleştirmenizi öneririm. Dağıtımınıza bağlı olarak bu oldukça basit olabilir. Örneğin, güvenlik duvarını etkinleştirmek için Ubuntu komutu şudur:
Bunu yaptıktan sonra, UFW (Karmaşık Olmayan Güvenlik Duvarı) ile açıkça izin vermediğiniz sürece masaüstünüze hiçbir trafik giremez. Örneğin, SSH trafiğine şu şekilde izin verebilirsiniz:
10. SSH sunucusunu kurun
Masaüstüme her zaman uzaktan erişebilmem gerektiğinden, bunu mümkün kılan OpenSSH daemon’ı yüklüyorum. Örneğin, Ubuntu tabanlı dağıtımlarda bunun için komut şudur:
sudo apt-get set up openssh-server -y
Bunu yaptıktan sonra, masaüstü bilgisayarını statik bir IP adresi kullanacak şekilde yapılandırabilirim, böylece adresin değişmesi konusunda endişelenmeme gerek kalmaz. Dinamik bir adres kullanırsanız, bu sizin için değişebilir, bu da bağlantıyı kurmadan önce yeni adresi bulmanız gerektiği anlamına gelir. Bunu statik tutarsanız, o bilgisayara SSH ile nasıl bağlanacağınızı her zaman bilirsiniz.
Ayrıca: Linux sunucunuzda veya masaüstünüzde SSH güvenliğini sağlamak için 5 ipucu
Ve bunlar Linux’u kurduktan sonra her zaman yaptığım ilk şeylerdir. Yukarıdakilerin hepsi beş veya 10 dakikadan fazla sürmemeli ve bitirdiğinizde her şeye hazırsınız demektir.
