Tembellikten ölüyoruz!

Tarihteki bir kral bütün miskinleri toplayıp sarayında bir koğuşta beslemeye başlamış. Bunu duyan bazı tembel insanlar da bedava yiyecek ve kalacak sıcak bir yer olduğundan, ekmek elden su gölden diyerek saraya gelip bu koğuşa girmiş. Lakin öyle kalabalıklaşmışlar ki kral şüphe duymuş ve gerçek miskinlerle sahte miskinleri ayırt etmek için kurnaz bir plan yapmış. Plana göre koğuşta yangın çıkacak ve sahte miskinler kaçarak kendini belli edecekmiş. Plan tıkır tıkır işlemiş ve korkunç alevleri gören sahte miskinler kaçıp canını kurtarma peşine düşmüşken koğuşta sadece iki kişi kalmış. İki gerçek miskin. Bu iki kişiden birisinin kaba eti ateşten ısınan taşın üstünde fena halde yanmış ama kaçmak yerine sadece biraz kenara kaymış ve diğer arkadaşına dönerek "insan oğlu kuş misali dün nerdeydim bu gün neredeyim" diye hayıflanmış. Geçmişten günümüze dilden dile dolaşarak gelen bu hikaye ne kadar doğru ne kadar efsanedir bilinmez ancak bu hikayedeki gibi ölümden bile kaçmayacak kadar tembel insanlar günümüzde de mevcut.